Dag 4 & 5
5 augustus 2018 - Amman, Jordanië
Hoi allemaal,
Wees voorbereid, misschien heb je tissues nodig ...
4 augustus
Zoals elke dag beginnen we de dag met ontbijt. De jongens hebben falafel gehaald met pitabrood, daarbij eten wij yoghurt met fruit. Na het ontbijt hebben wij als groep bijbelstudie gehouden. Dit ging over angsten en bang zijn (bijzonder tijdens de reis). Hierbij hebben wij Jesaja 41:10 gebruikt en het nummer "houd vol" gezongen. Deze ochtend hebben wij de toerist uitgehangen in Amman. We hebben de ochtend opgetrokken met een gids bij de Citadel. De Citadel bestaat uit verschillende ruïnes van oude kerken, moskeeën en een islamistisch palijs. De citadel staat op een heuvel, hierdoor heb je prachtig uitzicht over de gehele stad. Daarna zijn we met z'n alle in de stad een ijsje gaan halen. 6 van ons hadden een heerlijke crepe met chocolade. Na een aant boodschappen gehaald te hebben, zijn wij terug gegaan naar de kerk om daar een afscheidsfeestje mee te mogen maken, van een vluchteling. Hij had 4 jaar doorgebracht in Jordanië en heeft nu de kans om met zijn vrouw door te gaan naar Australië. Zij zien het echt als een nieuw leven beginnen, met God, in een nieuw land. Hij was emotioneel omdat hij veel had meegemaakt tot de weg hiernaar toe. Hij is alleen beginnen in Jordanië, hij had niemand om zich heen. Het is dubbel om te zien, aan de ene kant is hij blij dat hij een nieuw leven kan beginnen, maar hij laat zijn vrienden hier achter. Na het feest hebben we gechilled en zijn een aantal jongens wezen voetballen in de buurt. S'avonds zijn wij met Johnafan uit eten geweest in een restaurant in de stad. Daar hebben we kip, lam, humus en pitabrood gegeten, ook 2 Jordaanse Salade. Na een afsluiting van de dag zijn we ons bed in gestapt.
5 augustus
De dag begin vroeg. Om 8.30 stapten we in de busjes, opweg naar de andere kant van Amman, naar de organisatie Hope and Trust. We gaan als groep 2 dagen helpen bij deze organisatie, daarom gingen wij vandaag kennis maken met de organisatie en alvast beginnen met het werk. Als eerste gingen we ontbijten met elkaar. Dit deden wij met pannenkoeken, scrambled egg en worstjes. Daarna begon Lorna met het uitleggen over de organisatie. Zij helpen vluchtelingen met het klaarmaken van de papieren, in goed Engels. Hierbij horen zij de verhalen aan van de verschillende vluchtelingen. Vandaag heeft een jezidi vrouw ons haar verhaal verteld en voor ons gekookt (naja lunch maar het was zoveel ala een diner). Ze is 4 jaar lang als slaaf gebruikt door IS strijders in Irak. Ze vertelde echt de meest gruwelijke dingen maar ze is zo sterk dat ze wil dat mensen haar verhaal horen om te laten weten wat ze doen (& deden). IS pakt heel veel vrouwen en kinderen. Ze was zo ongeloofelijk bescheiden en liefdevol. Dit was allemaal bij Hope en trust. Hope en trust is de enige "legale/geacepteerde verbinding met UHNCR binnen Jordanie. Vluchtelingen moeten dus ingeschreven staan bij UHNCR. Anders kunnen ze niet vluchten naar het buitenland. Hope and Trust vangt vluchtelingen op uit Irak, die meestal net uit handen van IS zijn. Ze helpen hem met de inschrijving, regelen, verhalen opschrijven, alles voor immigratie binnen Jordanie en Irak. Super heftig werk. Sommige mensen zijn nog geen 3 weken uit handen van IS. Ze heeft ons gevraagd eventueel een keer mee te gaan naar Irak. Ze wil alles voor ons regelen. Na al die heftige verhalen waarbij je, je tranen niet kon inhouden zijn we aan het werk gegaan. We hebben allemaal pakketjes gemaakt met imigratiepapieren voor de vluchtelingen. Een deel van hope & trust gaat maandag naar Irak. Daar worden die papieren gebruikt.
Hierna zijn we terug gegaan naar de kerk voor de kerkdienst op de zondagmiddag. Dit gaat heel anders dan in Nederland. Iedereen komt in en uit lopen tijdens de dienst en iedereen praat mee tijdens de dienst. Het was een hele bijzonder dienst, deze week deden zij het avondmaal. Na de dienst hebben een aantal van ons gekookt en een aantal van ons rust gekomen. In de avond hebben we het kinderwerk voor de aankomende week voorbereidt en de dag afgesloten.
Een blog vol met ervaringen, maar twee onwijs mooie dagen. Wij gaan nu een week vol met kinderwerk tegemoet.
Doeidoei
Wees voorbereid, misschien heb je tissues nodig ...
4 augustus
Zoals elke dag beginnen we de dag met ontbijt. De jongens hebben falafel gehaald met pitabrood, daarbij eten wij yoghurt met fruit. Na het ontbijt hebben wij als groep bijbelstudie gehouden. Dit ging over angsten en bang zijn (bijzonder tijdens de reis). Hierbij hebben wij Jesaja 41:10 gebruikt en het nummer "houd vol" gezongen. Deze ochtend hebben wij de toerist uitgehangen in Amman. We hebben de ochtend opgetrokken met een gids bij de Citadel. De Citadel bestaat uit verschillende ruïnes van oude kerken, moskeeën en een islamistisch palijs. De citadel staat op een heuvel, hierdoor heb je prachtig uitzicht over de gehele stad. Daarna zijn we met z'n alle in de stad een ijsje gaan halen. 6 van ons hadden een heerlijke crepe met chocolade. Na een aant boodschappen gehaald te hebben, zijn wij terug gegaan naar de kerk om daar een afscheidsfeestje mee te mogen maken, van een vluchteling. Hij had 4 jaar doorgebracht in Jordanië en heeft nu de kans om met zijn vrouw door te gaan naar Australië. Zij zien het echt als een nieuw leven beginnen, met God, in een nieuw land. Hij was emotioneel omdat hij veel had meegemaakt tot de weg hiernaar toe. Hij is alleen beginnen in Jordanië, hij had niemand om zich heen. Het is dubbel om te zien, aan de ene kant is hij blij dat hij een nieuw leven kan beginnen, maar hij laat zijn vrienden hier achter. Na het feest hebben we gechilled en zijn een aantal jongens wezen voetballen in de buurt. S'avonds zijn wij met Johnafan uit eten geweest in een restaurant in de stad. Daar hebben we kip, lam, humus en pitabrood gegeten, ook 2 Jordaanse Salade. Na een afsluiting van de dag zijn we ons bed in gestapt.
5 augustus
De dag begin vroeg. Om 8.30 stapten we in de busjes, opweg naar de andere kant van Amman, naar de organisatie Hope and Trust. We gaan als groep 2 dagen helpen bij deze organisatie, daarom gingen wij vandaag kennis maken met de organisatie en alvast beginnen met het werk. Als eerste gingen we ontbijten met elkaar. Dit deden wij met pannenkoeken, scrambled egg en worstjes. Daarna begon Lorna met het uitleggen over de organisatie. Zij helpen vluchtelingen met het klaarmaken van de papieren, in goed Engels. Hierbij horen zij de verhalen aan van de verschillende vluchtelingen. Vandaag heeft een jezidi vrouw ons haar verhaal verteld en voor ons gekookt (naja lunch maar het was zoveel ala een diner). Ze is 4 jaar lang als slaaf gebruikt door IS strijders in Irak. Ze vertelde echt de meest gruwelijke dingen maar ze is zo sterk dat ze wil dat mensen haar verhaal horen om te laten weten wat ze doen (& deden). IS pakt heel veel vrouwen en kinderen. Ze was zo ongeloofelijk bescheiden en liefdevol. Dit was allemaal bij Hope en trust. Hope en trust is de enige "legale/geacepteerde verbinding met UHNCR binnen Jordanie. Vluchtelingen moeten dus ingeschreven staan bij UHNCR. Anders kunnen ze niet vluchten naar het buitenland. Hope and Trust vangt vluchtelingen op uit Irak, die meestal net uit handen van IS zijn. Ze helpen hem met de inschrijving, regelen, verhalen opschrijven, alles voor immigratie binnen Jordanie en Irak. Super heftig werk. Sommige mensen zijn nog geen 3 weken uit handen van IS. Ze heeft ons gevraagd eventueel een keer mee te gaan naar Irak. Ze wil alles voor ons regelen. Na al die heftige verhalen waarbij je, je tranen niet kon inhouden zijn we aan het werk gegaan. We hebben allemaal pakketjes gemaakt met imigratiepapieren voor de vluchtelingen. Een deel van hope & trust gaat maandag naar Irak. Daar worden die papieren gebruikt.
Hierna zijn we terug gegaan naar de kerk voor de kerkdienst op de zondagmiddag. Dit gaat heel anders dan in Nederland. Iedereen komt in en uit lopen tijdens de dienst en iedereen praat mee tijdens de dienst. Het was een hele bijzonder dienst, deze week deden zij het avondmaal. Na de dienst hebben een aantal van ons gekookt en een aantal van ons rust gekomen. In de avond hebben we het kinderwerk voor de aankomende week voorbereidt en de dag afgesloten.
Een blog vol met ervaringen, maar twee onwijs mooie dagen. Wij gaan nu een week vol met kinderwerk tegemoet.
Doeidoei
Dank voor jullie verhaal.
Gr. Opa Oma
En... zo’n kerk past wel bij mij:
“Iedereen komt in en uit lopen tijdens de dienst en iedereen praat mee tijdens de dienst.” 😁